නිහඩ සුසුමන් විදාලනු මැන
හඩ නගන මේ පපුතුරේ හිද
සිහින දෙව්දුව නුඹට අවසර
රැගෙන යනු මා නුඹේ අහසට......
හුදෙකලාවෙන් පිරුනු හද ගැබ
සර නගන් වෙණ තතක් කුමරිය
තුරුලු වී හිද මගේ උවනත
තබනු මැන ඔය දෙතොල් සීතල......
අරුණ කැටි පිරි හිරු ගගන තල
නැගුන කල නුඹ නික්ම යනු ඇත
යලිත් තනිකම හිතේ ගුලිකර
හෙටත් කලුවර දිනක් එනු ඇත......
No comments:
Post a Comment